حسن استماع(۱)

ملاح و مرد ملا(۱)

آن یکی ملا به کشتی شد سوار

تا کند هجرت مگر از آن دیار  

رفت روی عرشه تا زان جایگاه

بنگرد پهنای دریای سیاه 

از قضا ناگاه پایش خورد لیز 

واژگون‌در آب ها گردید تیز 

در میان موج های بی قرار

غوطه میخورد همچنان بی اختیار 

داد وقالش را چو ملاحی شنید

زد به دریا و به فریادش رسید 

سوی ملا کرد دستش را دراز 

گفت دستت را بده ای سرفراز 

مرد ملا مینمود هم امتناع 

کر شده گوئی ز "حسن استماع" 

گفت رندی آن که در کام بلا 

میزند در آب دریا دست پا

او یکی ملا است ای ملاح پیر

برگو از بهر نجات او "بگیر"!

تا بگیرد دست تو یابد نجات 

چون نکرده با "بده" خو در حیات!

       (مشهد ۱۴۰۲/۸/۷ م. ح. پژوهنده)

-------------------------------------------------

(۱) تلمیحی است به مثنوی #ملای_رومی در حکایت آن مرد نحوی که به کشتی در نشست و الی آخر القضایا.

میخک

آنکس که شد دلبند تو ، کی میرهد از بند تو
آشفته گردد حال دل ، با فتنه ی لبخند تو

برگرد تو پروانه سان ، گردم اگر سوزد پرم
منعم نکن از عشق خود ، سودی ندارد پند تو

لب را چه گویم مختصر ، کندویی ازشهد و شکر
با بوسه ای کام و دهن ، شیرین شود از قند تو

گفتم خریدارش تویی ، گرمای بازارش تویی
حقّا روا باشد دهد ، جان برسر سوگند تو

هر لحظه با سنبل رخان ، خلوت نشینی میکنی
گویی روایت میکنم، از زلف میخک بند تو

باید تو را زندان کنم، همچون زلیخا زین سبب
از خواهشم داری حذر، دل شد گلایه مند تو

“نسرین” حذر از دیده کن هر دم فریبت میدهد
سازد تو را سوزد تو را از ریشه تا آوند تو

#نسرین_حسینی