ماه خدا ماه خدایی شدن

قرآن به ماه روزه فرود آمد؛ از قضا

در ماه روزه رفت علی ختم اوصیا

قرآن صامت آمده آری ولی دریغ 

قرآن ناطق از بر ما رفت از جفا

در نیمة مبارک آن سر زد از افق 

در خانة بتول و علی ماه مجتبا

ماه خداست ماه ضیافت به خوان حق

تا نور حق مگر که تجلی کند به ما

ماه خداست ماه جدایی ز خواب و خور

وز خوی دام تا بکند روزه اش رها

یک ماه از لذایذ دنیا چو بگذری 

یابد ز یمن آن به یقین جسم و جان صفا

باید شود خدایی ازین پس به لطف حق

نوع بشر در این ضیافتِ در سفرة خدا .